Θυρεοειδίτιδα Hashimoto

Dr.Κιτοπανιδης Ιωαννης Ενδοκρινολογος«Ο Θυρεοειδής αδένας  είναι ένας μικρός, σε σχήμα πεταλούδα αδένας , που βρίσκεται στη βάση του λαιμού ακριβώς κάτω από το μήλο του Aδαμ. Αν και σχετικά μικρός, ο θυρεοειδής αδένας επηρεάζει τη λειτουργία πολλών και  σημαντικών οργάνων του σώματος, συμπεριλαμβανομένων της καρδιάς, του εγκεφάλου, του ήπατος, των νεφρών και του δέρματος. Η καλή λειτουργία αυτού είναι σημαντικός παράγοντας στη γενική ευημερία του σώματος.

Τι είναι η θυρεοειδίτιδα  Hashimoto ;

Η θυρεοειδίτιδα Hashimoto (αποκαλούμενη  επίσης και  αυτοάνοση  ή χρόνια λεμφοκυτταρική θυρεοειδιτις) είναι η πιο συχνή και κοινή ασθένεια του θυρεοειδή αδένα.

Είναι περίπου 7 φορές  πιό συχνή στις γυναίκες απ’ό,τι στους άνδρες και αφορά περίπου το 10% του πληθυσμού.

Εμφανίζεται κατά την διάρκεια των δεκαετιών από 30 έως 50 αλλά μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε  ομάδα ηλικίας ,συμπεριλαμβανομένων και των παιδιών.

 Η θυρεοειδίτιδα Hashimoto χαρακτηρίζεται από παραγωγή  άνοσων κυττάρων και  αυτοαντισωμάτων από το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος, τα οποίο μπορεί  να καταστρέψουν  τα κύτταρα του θυρεοειδή και την  δυνατότητά τους να παράγουν την ορμόνη  του θυρεοειδή.  Έτσι όταν η ορμόνη που παράγεται δεν είναι αρκετή για τις ανάγκες του σώματος , εμφανίζεται Υποθυρεοειδισμός. Ο θυρεοειδής ο αδένας μπορεί επίσης να μεγαλώσει σε μερικούς ασθενείς, και να εμφανιστεί βρογχοκήλη

Ποια είναι τα συμπτώματα της Θυρεοειδίτιδας Hashimoto;

Πολλοί ασθενείς με Θυρεοειδίτιδα Hashimoto μπορούν να μην έχουν κανένα σύμπτωμα για πολλά χρόνια, και η διάγνωση να γίνεται συνήθως τυχαία είτε κατά την διάρκεια μια κλινικής εξέτασης ρουτίνας όπου διαπιστώνεται η παρουσία διογκωμένου θυρεοειδή αδένα είτε στο πλαίσιο ενός τυπικού αιματολογικού ελέγχου όπου ανευρίσκονται διαταραχές των επιπέδων των θυρεοειδικων ορμονών .

Όταν  εμφανίζονται συμπτώματα  αυτά προκαλούνται είτε από την διόγκωση του θυρεοειδη αδένα είτε  από τα χαμηλά επίπεδα της ορμόνης του θυρεοειδή.

Το πρώτο σημείο της θυρεοειδίτιδας  μπορεί να είναι μια ανώδυνη διόγκωση στο χαμηλότερο σημείο του λαιμού. Αυτή η διόγκωση μπορεί  να συνοδεύεται η όχι  από  αίσθηση  πίεσης στο χαμηλότερο σημείου του λαιμού , ενώ στη διαδρομή του χρόνου μπορεί επίσης να συνοδεύεται από δυσκολία στην κατάποση και σπανιότερα και στην αναπνοή

Αν και πολλά από τα συμπτώματα που συνδέονται με την  ανεπάρκεια των θυρεοειδικων ορμονών  εμφανίζονται επίσης και σε  ασθενείς χωρίς ασθένεια από τον θυρεοειδή, εν τούτοις οι ασθενείς με  θυρεοειδίτιδα Hashimoto που αναπτύσσουν υποθυρεοειδισμό είναι πιθανότερο να εμφανίσουν τα εξής:

 Συμπτώματα :

·        Κούραση

·        Υπνηλία

·        Απώλεια μνήμης

·        Δυσκολία με την εκμάθηση

·        Ξηρά, εύθραυστα νύχια  και τρίχες

·        Ξηρό, τραχύ δέρμα

·        Οίδημα στο πρόσωπο

·        Δυσκοιλιότητα

·        Μυαλγίες

·        Αύξηση σωματικού βάρους

·        Διαταραχές στην εμμηνορροϊκή ροή

·        Αυξανόμενη συχνότητα των αποβολών

·        Αυξανόμενη ευαισθησία σε πολλά φάρμακα

Η διόγκωση του θυρεοειδούς ή/και ο υποθυρεοειδισμός που προκαλείται από την θυρεοειδίτιδα  Hashimoto  παρουσιάζει  μια προοδευτική και αργή εξέλιξη  και επομένως οι ασθενείς με κάποια από τα ανωτέρω συμπτώματα είναι εύκολο να αναγνωριστούν και να αντιμετωπιστούν με την χορήγηση της θυρεοειδικης ορμόνης. Η χορήγηση της βελτιώνει και προοδευτικά εξαφανίζει τα σημεία και  συμπτώματα του υποθυρεοειδικου συνδρόμου και πολύ συχνά ελαττώνει και την διόγκωση του θυρεοειδη αδένα

Ποια είναι η αιτία της θυρεοειδίτιδας Hashimoto;

Η θυρεοειδίτιδα Hashimoto είναι αποτελέσματα  μιας δυσλειτουργίας που υπάρχει  στο ανοσοποιητικό σύστημα.  Όταν το ανοσοποιητικό σύστημα λειτουργεί καλά, είναι σχεδιασμένο για να προστατεύσει το σώμα από τους ξένους εισβολείς, όπως είναι τα βακτηρίδια, οι ιοί, και άλλες ξένες ουσίες. Το ανοσοποιητικό σύστημα κάποιου με θυρεοειδίτιδα Hashimoto αναγνωρίζει εσφαλμένα ,τα κανονικά κύτταρα του θυρεοειδή σαν ξένο ιστό, και αυτό το οδηγεί να  παράγει  αντισώματα που μπορούν να καταστρέψουν αυτά τα κύτταρα.

Αν και έχουν μελετηθεί διάφοροι περιβαλλοντικοί παράγοντες, κανένας από αυτούς  δεν έχει αποδειχθεί σαν αιτία της θυρεοειδίτιδας Hashimoto.

Πώς γίνεται η διάγνωσης της θυρεοειδίτιδας Hashimoto ;

Η ύπαρξη διογκώσεως του θυρεοειδη αδένα και η παρουσία σημείων και συμπτωμάτων υποθυρεοειδικου συνδρόμου θέτουν την υποψία της θυρεοειδίτιδας Hahimoto , ενώ οι εργαστηριακές δοκιμασίες επιβεβαιώνουν την ύπαρξη της.

Οι πιο κατάλληλες εργαστηριακές δοκιμασίες είναι:.  

Αντιθυρεοειδικά αντισώματα

Τα αυξημένα αντιθυρεοειδικά αντισώματα είναι το πιο συχνό εργαστηριακό εύρημα στην θυρεοειδίτιδα  Hashimoto , αλλά δεν είναι παρόντα  σε όλες τις περιπτώσεις.

TSH (thyroid-stimulating hormone or thyrotropin)

Το αυξημένο  επίπεδο της TSH στο αίμα είναι ο πιό  ακριβής δείκτης υποθυρεοειδισμού.  Αυτή παράγεται  από έναν άλλο αδένα, την υπόφυση, που βρίσκεται τοποθετημένη στο κέντρο του κεφαλιού πίσω από τη μύτη.

Το επίπεδο του TSH αυξάνεται εντυπωσιακά όταν ο θυροειδής αδένας ακόμη και ελαφρώς υποπαράγει την θυροειδικη ορμόνη, έτσι ώστε ένα κανονικό επίπεδο της TSH  να αποκλείει σοβαρά  τον υποθυρεοειδισμό στους ασθενείς με κανονική υποφυσιακή λειτουργία.

Άλλες δοκιμασίες

·        Η ελεύθερη T4 (thyroxine) – η ενεργός ορμόνη του θυροειδή στο αίμα.

Ένα χαμηλό επίπεδο ελεύθερης T4 είναι συνεπές με  ανεπάρκεια ορμονών του  θυροειδή. Εντούτοις, όμως , τιμές ελεύθερης  T4  μέσα στα “φυσιολογικά όρια  διακύμανσης των τιμών” δεν μπορούν να αποκλείσουν την ανεπάρκεια ορμονών του θυρεοειδή,  δεδομένου ότι είναι δυνατόν  ένα υψηλό επίπεδο της TSH  να μπορεί να κρατήσετε τα επίπεδα  της ελεύθερης T4 “μέσα στα κανονικά όρια” για πολλά έτη.

·        Η βιοψία  με λεπτή βελόνη του θυροειδή αδένα

Συνήθως δεν είναι απαραίτητος για τους περισσότερους ασθενείς με θυρεοειδίτιδα Hashimoto , αλλά είναι ένας καλός τρόπος για διάγνωση στις  δύσκολες περιπτώσεις και απαραίτητη στις περιπτώσεις που υπάρχει θυρεοειδικος όζος

 Πώς αντιμετωπίζεται η θυρεοειδίτιδα  Hashimoto ;

Η θυρεοειδίτιδα Hashimoto αντιμετωπίζεται θεραπευτικά εφ όσον συνοδεύεται από βρογχοκήλη η από υποθυρεοειδισμό.. Η θεραπεία με θυρεοειδικες ορμόνες στην κατάλληλη δόση, διορθώνει οποιαδήποτε συμπτώματα υπάρχουν  λόγω της ανεπάρκειας των ορμονών του θυρεοειδή ,ενώ μπορεί επίσης  να μειώσει και το  μέγεθος. της βρογχοκήλης.

Η θεραπεία αποτελείται από τη καθημερινή λήψη μιας  ταμπλέτας  θυροξινης. Ασθενείς μεγαλύτερης ηλικίας  που μπορούν να έχουν η να υπάρχουν υποψίες για ελλοχεύουσες καρδιακές παθήσεις , αρχίζουν συνήθως με μια χαμηλή δόση θυροξινης η οποία αυξάνεται βαθμιαία, ενώ οι νεώτεροι υγιείς ασθενείς μπορούν να αρχίσουν με το σύνολο της δόσης υποκατάστασης αμέσως. Η ορμόνη  του θυρεοειδή ενεργεί πολύ αργά στο σώμα και έτσι μπορεί να πάρει αρκετούς μήνες μετά από την έναρξη της θεραπείας για να  αρχίσει η βελτίωση των συμπτωμάτων η η υποχώρηση της βρογχοκήλης. 

Λόγω του ότι η θυρεοειδίτιδα Hahimoto είναι μια χρόνια και εξελισσόμενη πάθηση, η θεραπεία με θυροξίνη είναι συνήθως  απαραίτητη σε όλη τη διάρκεια της ζωής του ασθενούς  που πρέπει να παρακολουθείτε κατά διαστήματα ώστε να είναι ρυθμισμένος σωστά.

Εάν η δόση της θυροξινης δεν είναι επαρκής, ο θυρεοειδής αδένας μπορεί συνεχίσει να μεγαλώνει,  και τα συμπτώματα του υποθυρεοειδισμού να επιμένουν . Η παραμονή του ασθενούς σε υποθυρεοειδικη κατασταση , συνδέεται και  με αυξημένα επίπεδα  λιποειδών στον ορό του αίματος, όπως της  χοληστερίνης,, τα οποία μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο για αθηροσκλήρωση  και  καρδιακές παθήσεις.

Εάν η δόση είναι  πολύ μεγάλη,  ο ασθενής μπορεί να εμφανίσει συμπτώματα υπερθυρεοειδισμού, με αυξανόμενο κίνδυνο για επιβάρυνση της καρδιακής λειτουργίας  και για οστεοπόρωση.

Το ανθρώπινο σώμα είναι πολύ ευαίσθητο ακόμη και στις μικρές αλλαγές στα επίπεδα των θυρεοειδικων ορμονών Η Βέλτιστη ρύθμιση της δόσης της θυροξινης, θα πρέπει να γίνεται με βάση τις εργαστηριακές εξετάσεις αλλά κυρίως με  την κλινική αξιολόγηση της κατάστασης του ασθενούς.

Άλλες σχετικές διαταραχές

Όπως σημειώνεται ανωτέρω, η θυρεοειδίτιδα Hashimoto είναι μια κοινή διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος που έχει επιπτώσεις στο θυρεοειδή αδένα

Η έρευνα έχει δείξει  ότι  υπάρχει  μια ισχυρά γενετική σύνδεση μεταξύ της θυρεοειδίτιδας Hashimoto  και άλλων αυτοάνοσων παθήσεων.

Οι ασθενείς που πάσχουν από θυρεοειδίτιδα Hashimoto και τα μέλη του  γενετικού οικογενειακού περιβάλλοντος έχουν  στατιστικά,, αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσουν κάποια από τις ακόλουθες παθήσεις:

·        Σακχαρώδη Διαβήτη Τύπος 1 (ινσουλίνοεξαρτωμενος σακχαρώδης διαβήτης)

·        Υπερθυρεοειδισμό  Graves

·        Ρευματοειδή  αρθρίτιδα

·        Κακοήθη αναιμία (αδυναμία  να απορροφηθεί η βιταμίνη  B12, η έλλειψη της οποίας προκαλεί  αναιμία και νευρολογικά προβλήματα)

·        Ασθένεια Addison (αδυναμία των επινεφριδίων  να παράγουν την κορτιζόνη που επίσης είναι ουσιαστική  για την καλή λειτουργία του ανθρώπινου σώματος

·        Πρόωρη ωοθηκική ανεπάρκεια  (πρόωρη εμμηνόπαυση)

·        Λεύκη (ετερόκλητη απώλεια της χρώσης του δέρματος)

·        Θρομβοκυτοπενικη πορφύρα (ανεπάρκεια αιμοπεταλίων στο αίμα και διαταραχή του μηχανισμού ελέγχου της αιμορραγίας)

·       Ερυθηματώδη Λύκο (αυτοάνοση ασθένεια που προσβάλει το δέρμα, τους λεμφαδένες, την  καρδιά, τους  πνεύμονες, και τους νεφρούς.

.    Αυξημένο κίνδυνο για θηλώδες καρκίνωμα του θυρεοειδούς. Οι καρκίνοι αυτοί δεν ειναι σαφώς πιο επιθετικοί απο άλλα θηλώδη καρκινώματα του θυρεοειδους.

  

Comments are closed.